O proxecto iniciouse reunindo á poboación de Pubai. A ilusión de poder ter unha escola próxima reflectíase nos seus rostros xa que non había ningunha en varios quilómetros. De inmediato, mostráronnos varios terreos onde se podería construír a escola. Un antigo arrozal de 4.000 m2 considerouse o máis axeitado.

A construción comezou en 2004 e as clases iniciáronse en 2005. Ao longo destes anos, a escola pasou por varias fases de ampliación e adquisición de novos terreos, ata chegar aos 6800 m2 actuais.
A idea, planos e dirección técnica do proxecto foron obra do arquitecto e colaborador Javier, financiándose coas achegas desinteresadas de asociados-as, ademais doutras extraordinarias.

A escola foi chamada «María Soliña» en homenaxe a unha muller lexendaria de Cangas do Morrazo. O que comezou sendo un centro escolar con 10 aulas, converteuse ademáis nun fogar de acollida para estudantes de tribos e poboacións afastadas, a medida que o goberno construía escolas públicas na zona.

Durante un tempo, nenas e nenos durmían nas aulas ata que se conseguiu financiamento para mellorar as súas condicións de vida. Construíuse unha espazosa sala multiusos, onde máis de 160 nenos poden durmir e a “Casa Flor”, un fogar para 100 nenas.